Te birtë e shekullit të ri

Na të birtë e shekullit të ri,
që plakun e lamë në “shêjtnin” e tij
e çuem grushtin për me luftue
ndër lufta të reja
dhe me fitue…
Na të birtë e shekullit të ri,
filizat e një toke së rimun me lot,
ku djersë e ballit u dikonte kot -
se dheu ynë qé kafshatë e huej
dhe në mârrzi duhej shum shtrejtë t’u paguhej…
Na të birtë e shekullit të ri,
vllazën të lindun e të rritun në zi,
kur tinglloi çast’ i ynë i mbramë
edhe fatlumë
ditëm me thanë:
S’duem me humbë
në lojë të përgjaktë të historis njerzore,
jo! jo! s’i duem humbjet prore -
duem ngadhnim!
ngadhnim ndërgjegje dhe mendimi të lirë!
S’duem, për hir
të kalbsinave të vjetra që kërkojnë “shêjtnim”,
të zhytemi prap në pellgun e mjerimit
që të vajtojmë prap kangën e trishtimit,
kangën monotone, pa shpirt, të skllavnis -
të jem’ një thumb i ngulun ndër trûtë e njerzis.
Na të birtë e shekullit të ri,
me hovin t’onë e të ndezun peshë,
ndër lufta të reja kemi m’u ndeshë
dhe për fitore kem’ me ra flî.