Nën flamujt e melankolisë

Në vendin tonë
kudo valojnë
flamujt e një melankolije
të trishtueshme…
… dhe askush s’mund të thotë
se këtu rron
një popull që nderton
diçka të re.
Aty këtu nën hijet
e flamujvet
mund të shifet
një mund, një përpjekje
e madhe përmbi vdekje
për të pjellë diçka të madhe,
për të qitë në dritë një xhind!
Por, (o ironi)
nga ajo përpjekje lind
vetëm një mi.
Dhe kështu kjo komedi
na plasë dellin e gazit,
nsa prej marazit
pelcasim.
Në prakun e çdo banese
ku ka ndoj shenj jetese
valon nga nji flamur
melankolije të trishtueshme.